Η χώρα μας βρίσκεται στο κέντρο ενός Χορού του Διαβόλου όπου:
• Εγκληματίες, που γαλουχήθηκαν στο σκοτεινό εκκολαπτήριο της μεταχουντικής "δημοκρατίας" χωρίς όρια, φραγμούς και αναχρονισμούς όπως οι (ελάχιστες) ηθικές αξίες, ο σεβασμός της ζωής και περιουσίας των άλλων και η αποχή από την βία-αυτοσκοπό, καίνε ζωντανούς τρεις συνανθρώπους μας υπό τα βλέμματα εκατοντάδων άλλων υποτίθεται "δημοκρατικών" πολιτών που παραμένουν αδιάφοροι και παράλυτοι μάρτυρες-συνένοχοι μιας άνευ προηγουμένου θηριωδίας αντί να "μουντάρουνε," κατά το κοινώς λεγόμενο, τους δολοφόνους και να τους "ξαπλώσουν" αναλόγως.
• Μια κυβέρνηση, που ωρύεται για τις "δημοκρατικές" της καταβολές και ταυτότητες, βάζει τη χώρα στο κρεβάτι του Προκρούστη, καταφεύγει ταχύτατα σε άθλια τεχνάσματα για να να παρακάμψει τα ενοχλητικά θέματα της συνταγματικής τάξης, κατηγορεί τους ξένους για τον ασφυκτικό γύψο που φοράει στην χώρα η ίδια με απώτερο σκοπό την ουσιαστική διάλυση της οικονομίας μας, με βάση τον σχιζοφρενικό ισχυρισμό ότι πρέπει να πεθάνουμε για να "ζήσουμε", όταν οι ξένοι, με δυο κουβέντες τους, την εκθέτουν χωρίς ενδοιασμό (βλέπε τις δηλώσεις του πρώτου αντιπροέδρου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το ποιος αποφάσισε τα περίφημα μέτρα πριν καν το "Δου Νου Του" μπει στον χορό εδώ και εδώ ) και που αγνοεί επιδεικτικά το τεράστιο κύμα της λαϊκής αγανάκτησης που φουσκώνει και την απειλεί από ώρα σε ώρα.• Μια Ευρωπαϊκή "ένωση" που δεν ξέρει που πάει, που ταλανίζεται από τις υπόγειες συγκρούσεις συμφερόντων και το έρμα σχιζοειδών εθνικών παρακαταθηκών, που δεν έχει την παραμικρή έφεση "αλληλεγγύης" παρά μόνον όταν γίνεται οφθαλμοφανές ότι η κατάρρευση των νοτίων "εταίρων" θα συμπαρασύρει ολόκληρο το χαλκευμένο οικοδόμημα του "κοινού νομίσματος," που βουρλίζεται από τις ιδιοσυστασίες της Γερμανίδος κυρίας και τις εθνικές "ιδιαιτερότητες" της πατρίδος της, που, άτολμη και ασθμαίνουσα, προτιμά φυσικά να μαστιγώσει και να σταυρώσει ανάποδα τους άφρονες και αυτοκαταστροφικούς Έλληνες με περισσή ευκολία και ελαφρότητα καρδίας διότι "η ισορροπία του ευρώ πρέπει να εξασφαλισθεί."
• Ένα "διεθνές περιβάλλον στο οποίο οι "αγορές" πια κατέχουν τους μοχλούς ζωής ή θανάτου για τους περισσότερους άτυχους κατοίκους του γηραιού μας πλανήτη, όπου η "ανάπτυξη" και η "ισορροπία" ελέγχονται από "αυτορυθμιζόμενες" διαδικασίες κίνησης κεφαλαίων χωρίς την παραμικρή ουσιαστική εποπτεία από αρχές και κυβερνήσεις, και όπου η κατάρρευση των λιγότερο ικανών και οργανωμένων αποτελεί την αναπόδραστη κατάληξη μια Δαρβίνειας διαδικασίας με σχεδόν προαποφασισμένα αποτελέσματα και ανυπολόγιστο ανθρώπινο κόστος.
Το άμεσο μέλλον της χώρας μας διαγράφεται μελανότερο των όσων υποπτεύονται ακόμη και εκείνοι που δεν πιστεύουν ιδιαιτέρως στις "σωτήριες" δυνατότητες της σημερινής κυβέρνησης, η οποία βρίσκεται ήδη σε πολιτική και κοινωνική περιδίνηση, ούτε φυσικά σε deus ex machina.
Σε πρόσφατο άρθρο του, ο Paul Krugman, του οποίου οι Δελφικές ικανότητες σε θέματα οικονομίας είναι δυστυχώς επιβεβαιωμένες, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όχι μόνο θα χρειαστούμε μια "αναδιάρθρωση" του ασήκωτου εθνικού μας χρέους, αλλά επίσης και επιπλέον μέτρα πέραν της "αναδιάρθρωσης" για να υπάρξει η αναγκαία "δημοσιονομική αναπροσαρμογή".
Με άλλα λόγια, πρέπει να προετοιμαστούμε όχι μόνο για τις επιπτώσεις της Νέας Κατοχής , αλλά και για την ουσιαστική πτώχευση μιας τεράστιας μερίδας του Ελληνικού λαού χωρίς ελπίδα ουσιαστικής "ανάκαμψης."
Φυσικά, όπως μας ελέχθη πριν από λίγες μέρες από παλιό συνάδελφο και φίλο, ο οποίος δεν είχε ποτέ ψευδαισθήσεις για την πορεία της μεταχουντικής Ελλάδος, δεν έχουμε πολλές επιλογές και πρέπει κάπως "να ζήσουμε" ακόμη και μέσα στο χάος της "αναπροσαρμογής".
Αυτό όμως το "κάπως" ουδείς μπορεί να περιγράψει -- ή, ίσως ακριβέστερα, δεν τολμά να περιγράψει.