Η στυγερή δολοφονία των νεαρών αστυνομικών της Ομάδας ΔΙΑΣ Γιώργου Σκυλογιάννη και Γιάννη Ευαγγελινέλη μας γεμίζει με οργή, αγανάκτηση και απόγνωση.
Οργή γιατί η αχαλίνωτη κατάρρευση αυτής της χώρας, με προπομπούς τον ersatz κοινοβουλευτισμό και την καπηλεία των πάντων από χρεοκοπημένες «ελίτ» που έχουν πια υποθηκεύσει το μέλλον όλων μας στο διηνεκές, εξελίσσεται σε Αρμαγεδώνα που θα συμπαρασύρει δικαίους και αδίκους υπό τα βλέμματα μιας ξενόδουλης «ηγεσίας» που απεργάζεται, λεει, τη «σωτηρία» μας.
Αγανάκτηση γιατί τα παλικάρια αυτής της χώρας δίνουν μια σκληρή μάχη, πολλές φορές μέχρι θανάτου, για να προστατεύσουν κυρίως ένα κράτος που τα αγνοεί, τα μειώνει και τα εγκαταλείπει αβοήθητα.Απόγνωση γιατί η ελληνική κοινωνία βρίσκεται έρμαιο των ορμέφυτων βαρβαρικών-κακουργηματικών μειοψηφιών, της χειραγώγησης από τα εξωνημένα και χυδαία «μίν-τια», και των ενόχων εξαμβλωματικών «διαμορφωτών γνώμης» που υποκινούνται από τις περίφημες «σχέσεις διαπλοκής» και τον υπόνομο των «ειδικών διακομματικών σχέσεων», οι οποίες ορίζουν (και καθορίζουν) σήμερα την «πολιτική» στην Ελλάδα.
Ο Γιώργος Σκυλογιάννης και ο Γιάννης Ευαγγελινέλης, άθελα τους και με τον τραγικότερο τρόπο, μεταβλήθηκαν σε σύμβολα.
Σύμβολα για όλους εκείνους που δεν παύουν να μάχονται άφοβα μέχρι τη τελευταία τους πνοή για αυτά που πιστεύουν και όχι για αυτά που κερδίζουν ή θα κερδίσουν στο κατάπτυστο αλισβερίσι της κοινωνικής και οικονομικής κερδοσκοπίας, των ευρύτατα διαδεδομένων κλεπτοκρατικών ασκήσεων, της πολιτικής διαφθοράς, και του ακατάσχετου καιροσκοπισμού που διακρίνει τον εισαγόμενο μεταπρατικό «εκσυγχρονισμό» μας.
Ακούσαμε και διαβάσαμε ότι στις κηδείες των δύο δολοφονημένων παιδιών μας πολιτικάντηδες και ανώτατοι αστυνομικοί αποδοκιμάστηκαν εντονότατα από τους χαροκαμένους και όλο τον κόσμο που κατέφθασε να αποχαιρετήσει τα παλικάρια μας αυτή την τελευταία φορά.
Οι αποδοκιμασίες ήσαν μια ελάχιστη έκφραση του λαϊκού αναβρασμού που όλο και περισσότερο έρχεται στην επιφάνεια και ξεχειλίζει τις σκοτεινές αυτές μέρες -- και που σύντομα πιθανώς να απειλήσει πολλά «άβατα» και «απρόσβλητα» της μεταχουντικής Ελλάδας με βίαιη ακύρωση.
Οι άγνωστοι μέχρι στιγμής ληστές που εν ψυχρώ άνοιξαν φονικό πυρ με στόχο την τελευταία γραμμή άμυνας της κοινωνίας μας αποτελούν κι αυτοί μια μακάβρια μικρογραφία της απειλής του όλοι και όλες αντιμετωπίζουμε σήμερα.
Η κοινωνία μας έχει μεταβληθεί σε όμηρο πραγματικής και μεταφορικής φονικής ληστείας που ξεδιπλώνεται σε διάφορες μορφές: τον βανδαλισμό, την ταπείνωση και την εθνική καταβαράθρωση που έχει φέρει το «μνημόνιο» και οι ντόπιοι αρχιερείς του• την άνευ όρων συνθηκολόγηση με τις κατοχικές διαταγές για όλο και περισσότερα «μέτρα» που τελικά θα εξανδραποδίσουν τους πάντες και θα διαλύσουν την χώρα• την παραλυτική επίδραση του υπανάπτυκτου και σχεδόν πάντοτε παράνομου κράτους• και την αέναη προσπάθεια των παρ ημίν «ρεαλιστών» και «εκσυγχρονιστών» να εκβιάσουν την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας εν ονόματι «αντιρατσιστικών» διαταγμάτων, ανεκτικότητας στην «διαφορετικότητα», και «πολυπολιτισμικών» ψευδό-θεωρημάτων που έχουν ήδη χρεοκοπήσει σε ολόκληρο το μήκος και πλάτος της «εταιρικής» Ευρώπης, αλλά και της υπερατλαντικής υπερδύναμης.
Η ανατριχιαστική εγκατάλειψη της Ελληνικής Αστυνομίας λόγω στάσεως πληρωμών με εντολές τρόικας και υπακοή του κατοχικού καθεστώτος αποτελεί πλέον εθνική απειλή -- αλλά και εθνική προσβολή όταν η «εθνική αντιπροσωπεία» μας, αυτή η ίδια που ψηφίζει μνημόνια και βάζει το μαχαίρι στο λαιμό της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού πληθυσμού, σπεύδει να διαγράψει χρέη γνωστού ομίλου με «επιρροή» ύψους €95 εκατομμυρίων!
Ντροπή και όνειδος ατελεύτητο στους κοντυλοφόρους της καθεστωτικής καμαρίλας και τους «κουλάτους» πολιτικούς νάνους των τριών κινητών και της λιμουζίνας του επαίσχυντου καθεστώτος κατοχής της Πατρίδας μας, ενός καθεστώτος που έχει χάσει προ πολλού κάθε «δημοκρατική» νομιμοποίηση παρ όλους τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του.
Ντροπή και όνειδος για πάντα σε «ηγεσίες» που δίνουν πρώτες το παράδειγμα πολιτικής και κοινωνικής ασυδοσίας και εξαχρείωσης, αλλά και υποδούλωσης και υποταγής σε ξένη κατοχή που προβλέπει και επιδιώκει τον εξανδραποδισμό τους Έθνους προς όφελος αφανών (αλλά πασίγνωστων) «συνομιλητών» εδώ και στο εξωτερικό.
Ντροπή και όνειδος στο διηνεκές και για τους «εμβριθείς» χρονικογράφους των αξιοθρήνητων «στηλών γνώμης» που καυτηριάζουν την «αυτοδικία» των αγανακτισμένων, και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τους άνανδρα δολοφονημένους αστυνομικούς, αλλά δεν έχουν το παραμικρό να πουν για τον βιασμό της Ελλάδας από «δικούς» μας και ξένους και τον στυγερό βασανισμό του Ελληνικού λαού από τους «μνημονιούχους».
Τα παλικάρια σαν τους Σκυλογιάννη και Ευαγγελινέλη πέφτουν στις επάλξεις.
Τα τρωκτικά καταστρέφουν, καταναλώνουν και διαβρώνουν και απλώς, κάποτε, παύουν να υπάρχουν.
... αν δεν μεσολαβήσει φυσικά άλλο γεγονός συναφές των «επικίνδυνων καιρικών φαινομένων» που φέρνει την απότομη τους «περαίωση».