Δημήτρης Κ. Τσίτος
(Συγγραφέας – Σύμβουλος Διαπραγματεύσεων)
Copyright: www.rieas.gr
Στον τόπο που έμεινε στην ιστορία και με το «τα πάντα ρεί» καταφέραμε να εγκαταστήσουμε και να εδραιώσουμε την αδράνεια. Τίποτε δεν αλλάζει τελικά. Τίποτε!
Θα πίστευε κάποιος ότι μετά τα όσα έγιναν και αφορούν στους δημοσίους υπαλλήλους και τις δημόσιες υπηρεσίες πως κάτι θα άλλαζε. Δεν άλλαξε τίποτε, ούτε στους υφισταμένους ούτε και στους προϊσταμένους. Η κατάσταση είναι ίδια με πριν ή και χειρότερη ακόμη. Όποιος πηγαίνει σε δημόσιες αρχές το διαπιστώνει και το λούζεται. Και φυσικά και οι δυό πλευρές έχουν, πλέον, δικαιολογία. Οι μέν πολιτικοί προϊστάμενοι των δημοσίων υπαλλήλων ισχυρίζονται «βλέπετε, τέτοιοι ήταν και είναι και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Δεν μπορούμε να τοποθετήσουμε άλλους». Η άλλη πλευρά, των δημοσίων υπαλλήλων, ισχυρίζεται «μας ξέκαναν πως να δουλέψουμε...δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τους πολίτες.».
Το κλίμα, το γενικό, πάει από το κακό στο χειρότερο. Οι κινήσεις που γίνονται μόνο κατάπληξη μπορούν να προκαλέσουν. Άνθρωποι της θρησκείας μπαίνουν στη φυλακή σε περιέργο χρονικό σημείο και με περίεργο απόηχο από το εγχείρημα στην κοινωνία. Αξιωματούχοι σε διωκτικές αρχές τα παρατάνε και μετά να ξανά μανά από την αρχή! Η κρατική περιουσία απαξιώνεται από στιγμή σε στιγμή. Μυθικά ποσά στέφουν τα καραγκιοζιλίκια αθλητικών καταστάσεων.
Η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι ορατά γεγονότα στους δρόμους και οι κατά παράδοσιν και σθεναρά εγκατεστημένοι καλλιτέχνες στο σύστημα –με τους δορυφορούμενους συνεργάτες τους- «προάγουν τον πολιτισμό» και αποκομίζουν εκπληκτικά ποσά. Φυσικά δεν μαθαίνουμε ποτέ τι πληρώνουν στην εφορία.
Δημοσιογράφοι αναλύουν, σχολιάζουν καταστάσεις και προτείνουν λύσεις κατατροπώνοντας όσους δεν χωνεύουν –για γνωστούς φυσικά λόγους- εισπράττοντας, βέβαια, παχυλούς μισθούς και «άλλα». Συνδικαλιστές και συντεχνίες με παράλογες απαιτήσεις δημιουργούν ένα κοινωνικό χάος σε βάρος των συνανθρώπων τους –των φτωχών και ανήμπορων, διότι οι έχοντες και κατέχοντες δεν πλήττονται ως είναι γνωστό. Γιατροί απεργούν ενώ οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ υποφέρουν από την ματαίωση της εξέτασής τους για πολλοστή φορά και όταν τους έχουν «κλείσει» ραντεβού πριν δύο μήνες και η επόμενη εξέταση θα είναι μετά δύο μήνες, αν φυσικά.
Ο φόβος και η απειλή για πρόσθετες περικοπές περιμένει στη γωνία, και αυτό είναι γνωστό ότι είναι εκεί κι ας μην φαίνεται. Οι Σωτήρες πολιτικοί, ως ευεργετούντες διαρκώς και ακαταπαύστως, οργιάζουν με την ανικανότητά τους στα σημερινά και σχεδιάζουν την επανεκλογή τους. Όλα τα κόμματα οχυρωμένα καλά στις κοσμοθεωρίες τους υποκρίνονται ότι προσπαθούν για το καλό ή έστω να περιορίσουν τους αντιπάλους τους στο να κάνουν λιγότερο κακό. Τα μαγαζιά ολοένα και κλείνουν.
Οι αλλοδαποί παράνομοι μετανάστες όπου ναναι θα αρχίσουν να κάνουν αυτά που ξέρουν διότι η πείνα και η δυστυχία θα τους βγάλει από τα όρια της αυτοσυγκράτησης και του φόβου του νόμου –που δεν εφαρμόζεται για πολλούς λόγους.
Σε λίγο οι δικαστές, μπροστά στην απόγνωση και την ανέχεια του κόσμου θα έχουν πρόβλημα πως να δικάσουν και οι αστυνομικοί θα περιοριστούν στο να φυλάνε και να προστατεύουν τους ... πολιτικούς από τον όχλο. Κάποιοι απ΄ αυτούς τους πολιτικούς –οι λιγότερο φθαρμένοι- θα τολμούν να πηγαίνουν, παρουσία φωτογράφων και με την τηλεόραση αγκαλιά, στους άστεγους και να ... μοιράζονται μαζί τους το συσίτιο!
Όταν πρώην πρωθυπουργός έλεγε ότι «υπάρχουν λεφτά» είχε δίκιο. Υπάρχουν πολλά λεφτά αλλά κανείς δεν θέλει να τα αγγίξει. Υπάρχουν λεφτά που είναι όμως καλά σφαλισμένα. Όμως αυτή η κατάσταση δεν θα κρατήσει πολύ.
Το κομπόδεμα του παππού και της γιαγιάς θα τελειώσει. Η ανεργία είναι η κληρονομιά που άφησαν –με την ψήφο τους- στα εγγόνια τους και στα παιδιά τους. Και το σπίτι όταν θα πρέπει να πληρώσει κι άλλους κι άλλους φόρους δεν θα είναι περιουσία, θα είναι βραχνάς και κατάρα. Τότε θα δικαιωθούν οι μη έχοντες.
Φυσικά η επιδίωξη –ψεύτικη και υποκριτική- του Ελληνικού κράτους, όπου πρυτανεύουν τα ιδανικά και οι αξίες της υπερβατικής δημοκρατίας (διάβαζε ασυδοσία), θα είναι η επίτευξη της ... ανταγωνιστικότητας! Ιστορίες και παραμύθια για μικρά –καθυστερημένα- παιδιά. Ποιά ανταγωνιστικότητα; Ας πάνε σε μια δημόσια υπηρεσία να πάρουν μαθήματα «πως να μην είστε ποτέ ανταγωνιστικοί»! Ποτέ η Ελλάδα δεν θα γίνει ανταγωνιστική. Δεν συμφέρει να είναι ανταγωνιστική.
Έλεγε προχθές ένας γιατρός καρδιολόγος «βάλτε στην καρδιά σας την Ελλάδα και είναι βέβαιο ότι θα πάθετε έμφραγμα»!